Dünyanın fərqi insanın məna yarada bilməsindədir.
İnsanın dünyadan əvvəli və ya sonrası varmı? Və ya insan olmanın əvvəli və sonrası varmı?
Bizim yaddaşımızda insan olmadan öncəyə aid daşıdığımız heç bir məlumat yoxdur. Ən azı xatırlamırıq. Bu barədə heç bir elmi bilgimiz də yoxdur. İnsan olmanın sonrasını isə dinlər deyir. İnanırıq və ya inanmırıq. Bu barədə də bir elmi bilgimiz yoxdur. Bircə bunu dəqiq deyə bilərik ki, dinlərin bizə vəd etdiyi ölümdən sonrası bu dünya kimi deyil.
Sonu olmayan bir varolma necə gözəl ola bilər ki? Uşaq olub, futbol oynamayacaqsansa, valideyinlərin sənin məktəb həyəcanını yaşamayacaqsa, sənin imtahan nəticələrinə sevinməyəcəksə, hər kəs eyni yaşda olacaq və sən böyüməyə can atmayacaqsansa, səndən böyük atan və anan olmayacaqsa, insanlarla küsüb-barışmayacaqsansa və bütün bunlar kimi bir çox gözəlliklər (yəni, mənalar) olmayacaqsa, sonsuz mövcud olmanın mənası nədir? Ölümdən sonrasında vəd edildiyi kimi mütləq ədalət, yəni mütləq məna varsa, bu, ideyaların sonu demək deyilmi? İdeyaların olmadığı, mübarizənin bitdiyi yerdə məna nədir?
Bütün bunları bir dəfə yaşayırıq və sonu var. Sona qədər isə mübarizə var, ədalətsizlik var, ideyalar var. İnsan olmağı gözəl edən bunlardır. Yəni, məna yarada bilməkdir. Biz bu dünyada məna yarada bilirik. Dinlərin vəd etdikləri insan olmanın sonrasında biz məna yarada biləyəcik?
Bütün bunların fərqinə vararaq yaşamaq anlamlı olmazmı? Bu dünya elə məna üçündür. Bol-bol yaradın.
